De behandeling en prognose van AML verschilt per patiënt. Dit hangt af van het type AML, de leeftijd en conditie van de patiënt, en of er sprake is van andere ziektes (co-morbiditeiten). Vijf jaar na de diagnose AML is nog zo’n 40% tot 50% van de mensen onder de 65 jaar in leven. Bij mensen met AML die boven de 65 jaar zijn is de overlevingskans na 5 jaar circa 10%.
Wat is AML?
Bij acute myeloïde leukemie worden in een korte tijd enorm veel afwijkende witte bloedcellen in het beenmerg aangemaakt. Hierdoor wordt de aanmaak van normale bloedcellen verstoord. Er ontstaat een tekort aan goedwerkende witte bloedlichaampjes. Hierdoor kan de afweer verminderen tegen bacteriën, virussen en andere infectiebronnen. Ook zijn er te weinig rode bloedcellen en
bloedplaatjes, waardoor vermoeidheid ontstaat en de bloedstolling in het gedrang komt.
De oorzaak van AML is onbekend. Wel weten we dat ‘mutagene’ stoffen in verband gebracht wordt met een verhoogde kans op het ontwikkelen van AML. Dit zijn stoffen die schade aan het DNA
aanbrengen. Blootstelling aan dit soort ‘mutagene stoffen’, zoals benzeen, ioniserende straling en bepaalde kankermedicatie, wordt geassocieerd met een verhoogde kans op het ontwikkelen van AML
Verloop van AML
Bij AML ontstaan er veranderingen in het DNA van de stamcellen in het beenmerg. Jonge, witte bloedcellen rijpen niet, maar kopiëren zichzelf en maken 'blasten' (onrijpe voorlopercellen). Normaal gesproken krijgen gezonde witte bloedcellen een signaal om te stoppen met delen als er voldoende cellen zijn. Bij AML reageren de blasten niet op een stopsignaal, maar blijven kopieën aanmaken.
De afwijkende witte bloedcellen hopen zich in korte tijd op in het beenmerg. Als gevolg daarvan wordt de aanmaak van normale
bloedcellen in het beenmerg verstoord. De afwijkende witte bloedcellen komen vanuit het beenmerg vaak terecht in de bloedbaan waardoor ze zich soms naar andere plekken kunnen verspreiden zoals bijv. de lymfeklieren, lever, huid en milt.