Nieuwe behandeling voor ziekte van Parkinson

Gevorderde ziekte van Parkinson

De ziekte van Parkinson is een chronische, progressieve, neurodegeneratieve aandoening waarbij  hersencellen die dopamine maken langzaam afsterven. Kenmerkend voor de ziekte zijn motorische symptomen, zoals tremoren, spierstijfheid, traagheid van beweging en moeite met evenwicht. Naast deze, bij veel mensen bekende symptomen, zijn er ook andere non-motorische symptomen zoals slaapstoornissen, stemmingsproblemen en depressie.² De symptomen kunnen een grote impact hebben op het dagelijks functioneren.

De symptomen van de ziekte worden in eerste instantie vaak gecontroleerd met orale medicatie. In de latere fase kunnen responsfluctuaties optreden. Indien, ondanks optimale instelling op orale geneesmiddelen toch invaliderende onvoorspelbare motorische complicaties (= ‘off’-perioden)/responsfluctuaties optreden, komen geavanceerde behandelingen in aanmerking.³

Werking foslevodopa/foscarbidopa

Levodopa is een stof die in de hersenen wordt omgezet in dopamine. Hierdoor wordt het tekort aan dopamine bij mensen met de ziekte van Parkinson tijdelijk tegengegaan. Foscarbidopa wordt in het lichaam omgezet in carbidopa. Dit zorgt ervoor dat de levodopa pas in de hersenen, waar het nodig is, wordt omgezet in dopamine.

De oplossing van foslevodopa en foscarbidopa wordt toegediend via een canule die net onder de huid zit. De canule is via een slangetje verbonden aan een pomp. De pomp zorgt ervoor dat het lichaam 24 uur per dag een constante hoeveelheid medicatie krijgt. Dit gebeurt rechtstreeks via de huid. Doordat er een stabiele hoeveelheid levodopa in het bloed en de hersenen aanwezig is, treden minder fluctuaties op en kunnen de klachten afnemen.⁴